ÖLÜ ADAMIN GÜNLÜĞÜNDEN FRAGMANLAR
Infinity Of The Universe by Mariusz Zawadzki |
1. Aslında her ölüm karşısında biraz da kendi sonumuzu görürüz; ölen kişi
bize ne kadar yakınsa, üzüntümüz de o derece artar, çünkü o zaman da
ölümün bizim bu kadar yakınımıza kadar gelmesi bizi rahatsız eder. Oysa hem o
kişinin hem de kendimizin hiç ölmeyeceğini ya da ölmeyeceğimizi düşünürüz. Ölüm
karşısındaki çaresizliğimiz ve ölürkenki yalnızlığımızı görmüş
olmamızdır bizi asıl üzen şey... Ölen kişide işte bunu görürüz!
Ama asıl üzücü olan şey, ölenin ardından ve ölüme rağmen bizim yaşamaya
devam etmek zorunda oluşumuzdur.
2. İnsan'ın yaşadığı bir varoluş problemi değildir aslında bu hayatta; bir
'yok oluş' problemidir. Çünkü 'insan' doğduğu andan itibaren 'yok olmaya'
başlar bu 'oluş'ta.
3. Hiç mutlu bir şair gördün mü? Peki ya tasasız bir yazar? Acısız bir
ressam, müzisyen ya da çılgınlığın eşiğine gelmemiş bir heykeltraş? Veya
hatasız bir bilim adamı? Çünkü insanı insan yapan içindeki yaşama cesaretidir.
Mutsuzluğu, acıları, tasaları ve hatalarıdır insanı insan yapan ve bu cesareti
gösterip mutsuzluğu seçenlerdir aslında en mutlu insanlar...
4. Yollar, her zaman bir yere çıkmak zorunda değildir; hatta bırak hiçbir
yol olmasın, kendi yolunu kendin aç, tabelaları değil kendi kalbini izle (ama
kendi tabelalarını çakma açtığın yola, hatta bırak zaman o yolun izlerini bile
silsin), senden başka kimse bilmesin ölümüne giden yolu...
5. Mutluluk 'şu an'da hissettiğimiz değildir; mutluluk, bir süre sonra
geriye dönüp de baktığımızda 'o an'da hissettiğimiz şeyin 'şu an'daki
farkındalığıdır. Bu nedenle 'şimdi çok mutluyum' demek sadece bir yanılsamadır,
ve yine bu nedenle de en mutlu zamanlarımız olarak hep geçmişimizi yad
ederiz...
6. Belki gerçekleşmeyen olasılıkların olma ihtimalidir insanı bu kadar
kaderci yapan ve belki de kader, hayatımızı bu ihtimaller üzerine kurmamızdır.
Oysa doğum bile bir 'ihtimal' olabilecekken, ihtimal olmayan tek şey bu hayatta
'ölümdür'.
Çünkü 'bir ihtimal' ölmez insan... Hep ölür!
7. Belki de bütün hayatımızı bir an için yaşıyoruzdur; sonradan ömür boyu
hatırlayacağımız bir anı’ya dönüşecek olan bir an için…
Yorumlar
Yorum Gönder